We wrześniu ubiegłego roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2012 rokiem Janusza Korczaka. W sierpniu tego roku obchodzić będziemy 70 rocznicę tragicznej śmierci Janusza Korczaka i jego dzieci. W te straszne dni 1942 i 1943 roku pociągi towarowe wiozące Żydów z warszawskiego getta do obozu śmierci w Treblince przejeżdżały przez Jasienicę. W pierwszych dniach sierpnia 1942 roku w swoją ostatnią drogę pojechał tędy Janusz Korczak ze swoimi dziećmi.

W ostatnią niedzielę, 29 stycznia przed mszą świętą dla dzieci o godz. 10:00 wspominaliśmy ich wszystkich. Kilkanaście minut przed rozpoczęciem liturgii gimnazjaliści wraz z panią katechetką wyrecytowali wiersz "Jedźcie do Treblinki" Haliny Birenbaum, który zamieszczamy poniżej. Następnie ksiądz rozpoczął wypominki. Modliliśmy się za tych, których imiona są dzisiaj znane i tych, których imion nikt już nie pamięta. W tym czasie młodzież zapalała świece.

Po zakończeniu modlitwy wierni ruszyli ze świecami pod pomnik DZIECI NARODU ŻYDOWSKIEGO ZAMORDOWANYCH PRZEZ "HERODÓW".

Msza święta o godz. 10:00 odprawiona została w intencji Janusza Korczaka i jego dzieci. Zapalone świece płonęły w czasie całej liturgii.

Zapraszamy do:

• odwiedzenia: naszej galerii.

Jedźcie do Treblinki

Jedźcie do Treblinki
Otwórzcie oczy szeroko
Wyostrzcie słuch
Wstrzymajcie oddech
wsłuchajcie się w głosy wydobywające się tam
spod każdego ziarenka ziemi –

jedźcie do Treblinki
Oni czekają na was, spragnieni głosu waszego życia
znaku waszego istnienia, kroku waszych nóg
ludzkiego spojrzenia
rozumiejącego, pamiętającego
powiewu miłości na Ich prochy –

jedźcie do Treblinki
z własnej, wolnej woli
jedźcie do Treblinki w potędze bólu nad okropnościami
tu dokonanymi
z głębi zrozumienia i serca, które płacze, nie godzi się
wysłuchajcie Ich tam wszystkimi zmysłami

jedźcie do Treblinki
opowie wam tam cisza zielona, złotawa lub biała
niezliczone opowieści
o życiu wzbronionym, niemożliwym – odebranym
jedźcie do Treblinki
spójrzcie, jak czas tam stanął
grzmiące milczenie umarłych
kamieni na model ludzkich postaci w tej głuszy
jedźcie do Treblinki odczuć to przez chwilę –

jedźcie do Treblinki
zasadzić kwiat gorącą łzą, westchnieniem ludzkim
przy jednym z kamieni upamiętnienia zgładzonych
ich popiołami i prochem
Oni czekają na was w Treblince
byście przyszli, wysłuchali ich opowieści unoszących się
w tej ciszy
przynieście Im za każdym razem
wieść o trwaniu waszego życia wtedy zabronionego
o miłości ożywiającej

jedźcie do Treblinki poprzez wszystkie pokolenia
nie zostawiajcie Ich samotnych –

Po powrocie z Polski, 19 września 1986
Halina Birenbaum