W ubiegły wtorek obchodziliśmy w Jasienicy 71 rocznicę wydarzeń z 18 sierpnia 1944 roku. Były to ostatnie dni II Wojny Światowej dla naszej miejscowości. Sprawił to chyba przypadek, a może ukształtowanie terenu wewnątrz Jasienicy, że dwie armie właśnie to miejsce wybrały by stoczyć bój.

Dowódcy niemieccy postanowili zająć pozycje tuż za pilawskim wałem kolejowym. Zmuszając do tego także mieszkańców Jasienicy przygotowali okopy umocnione drewnianymi balami. Rozmieścili tam swoje czołgi. By oczyścić sobie przedpole spalili większość zabudowań we wsi oraz wycięli drzewa. Pierwsi Polacy zginęli zanim rozpoczęła się bitwa. Niemcy przepuszczali ludzi tylko w jedną stronę - można było przejść z cenralnej Jasienicy na drugą stronę wału - ci którzy usiłowali przedostać się w odwrotnym kierunku zostali zabici.

 Rankiem 18 sierpnia nad Jasienicę nadleciały radzieckie samoloty i rozpoczęło się bombardowanie oraz ostrzał artyleryjski. Część mieszkańców była ukryta w piwnicach i schronach we wsi. Ci, którzy przeżyli wspominają to wydarzenie jako kataklizm. To był jeden huk, dym i wicher. Ziemia wrzała. Wiele osób zginęło w swoich schronieniach i domach.

Po kilkugodzinnym bombardowaniu w Jasienicy pojawiły się czołgi radzieckie i rozpoczęła się bitwa. Rosjanie wchodzili do Jasienicy i byli z niej wypierani dwukrotnie zanim udało im się pokonać Niemców. Zostaliśmy wyzwoleni. Wydarzenie to zostało okupione śmiercią ponad dwudziestu pięciu cywili. Dach nad głową i dorobek całego życia stracili niemal wszyscy mieszkańcy naszej wsi.

Dziś minęło 71 lat od tamtych wydarzeń. Mogliśmy uczestniczyć w uroczystej Mszy św. Odczytany został apel poległych - ksiądz proboszcz wymienił nazwiska wszystkich naszych bliskich, którzy zginęli w czasie II Wojny Światowej. Przedstawiciele władz lokalnych, Zespołu Szkół, Straży Pożarnej oraz mieszkańcy Jasienicy złożyli kwiaty przed pomnikiem upamiętniajacym ofiary 18 sierpnia 1944r. i całej wojny.

Pamiętajmy o wszystkich tych ludziach. Pamiętajmy o tym, czym w istocie jest wojna i co ona oznacza dla mieszkańców ogarniętych nią krajów. Dziś też trwają wojny i rozgrywają się ludzkie dramaty. Jeśli będziemy pamiętać o naszej wojnie, być możej inaczej będziemy oceniać decyzje polityków i inaczej patrzeć na uchodźców, którzy do nas przybywają.

Zapraszamy do:

• odwiedzenia: naszej galerii.